Dag 18, 19
21 mei 2016 - Givet, Frankrijk
Afstanden: 37/33 km
Plaatsen: Namen, Dinant, Givet(F)
Donderdag 19 mei
Vandaag begon de dag met een goed ontbijt bij Annemarie. Daarna afscheid, ook van de beide Duitse dames, want die gaan vanavond in Dinant naar huis.
Het eerste uur ben ik bezig geweest met het zoeken naar een plaats waar ik een stempel kon krijgen. Namen is een plaats met een kathedraal, met een bijbehorend administratief centrum verspreid in gebouwen rond de kathedraal. Allemaal collega's, maar niemand weet wie de stempels uitdeelt. De volgende deur moet je wezen. Die heeft alleen geen bel. Met 'dan maar geen stempel' loop ik terug naar het plein voor de kathedraal. Opeens zie ik een bordje met 'pelerins'. Ik bel aan, er wordt open gedaan, het is het juiste adres.
Op het plein voor de kathedraal vind ik een tie rap om mijn teensplipper te repareren.
De route gaat vandaag langs de Maas, voornamelijk over fietspaden.
Het gastenverblijf van de abdij van Leffe is gesloten voor modernisering. Dus ik slaap op een camping. Nog wel even 300 m omhoog langs de Rue St Jacques, tot 8% klimmen.
Vrijdag 20 mei.
Ik probeer al sinds gisteravond de beheerder van de refuge in Givet, meneer Colin te bellen. Telkens voicemail. Op het laatst heb ik maar in mijn beste Frans ingesproken dat ik op goed geluk naar de refuge ga en er om vijf uur ben.
Ik was er om vier uur. Poosje zitten wachten waarna een man arriveert. Hij heet toevallig niet Colin. Hij vertelde me wel, dat Colin normaal om vijf uur komt, anders moest ik kort na vijven nog maar eens bellen. Om halfzes geef ik het maar op en ga richting camping. onderweg word ik aangesproken door een man. Zijn naam weet ik niet maar laat ik hem voor het gemak maar Jacques noemen. Jacques ziet de schelp op mijn rugzak en vraagt waar ik heen ga en of ik al in de refuge geweest was. Ik vertel het hele verhaal. Jacques en z'n vrouw bellen verschillende mensen, echter zonder resultaat. We gaan naar het huis van Colin. Zijn vrouw doet open, maar kan hem ook niet bereiken. Ze raadt ons aan om toch maar weer naar de refuge te gaan, er zijn daar ook kantoortjes van de kerk en daar is vast nog wel iemand.
En inderdaad, wel mensen, maar geen sleutel. Er wordt me aangeraden toch nog even te wachten. Jacques gaat toch nog even langs de vrouw van Colin om te vertellen dat ik zit te wachten. Ik mag niet op de camping gaan staan, anders kom ik maar bij hem slapen. We wisselen telefoonnummers uit en als we naar buiten lopen: daar is Colin. Met de sleutel en twee andere Nederlandse pelgrims, een jong stel, een dag voor mij uit Vessem vertrokken.
Zo kwam het toch nog goed.
We hebben het eten bij elkaar gedaan en een heerlijke maaltijd bereid.
Jacques, bedankt.
Plaatsen: Namen, Dinant, Givet(F)
Donderdag 19 mei
Vandaag begon de dag met een goed ontbijt bij Annemarie. Daarna afscheid, ook van de beide Duitse dames, want die gaan vanavond in Dinant naar huis.
Het eerste uur ben ik bezig geweest met het zoeken naar een plaats waar ik een stempel kon krijgen. Namen is een plaats met een kathedraal, met een bijbehorend administratief centrum verspreid in gebouwen rond de kathedraal. Allemaal collega's, maar niemand weet wie de stempels uitdeelt. De volgende deur moet je wezen. Die heeft alleen geen bel. Met 'dan maar geen stempel' loop ik terug naar het plein voor de kathedraal. Opeens zie ik een bordje met 'pelerins'. Ik bel aan, er wordt open gedaan, het is het juiste adres.
Op het plein voor de kathedraal vind ik een tie rap om mijn teensplipper te repareren.
De route gaat vandaag langs de Maas, voornamelijk over fietspaden.
Het gastenverblijf van de abdij van Leffe is gesloten voor modernisering. Dus ik slaap op een camping. Nog wel even 300 m omhoog langs de Rue St Jacques, tot 8% klimmen.
Vrijdag 20 mei.
Ik probeer al sinds gisteravond de beheerder van de refuge in Givet, meneer Colin te bellen. Telkens voicemail. Op het laatst heb ik maar in mijn beste Frans ingesproken dat ik op goed geluk naar de refuge ga en er om vijf uur ben.
Ik was er om vier uur. Poosje zitten wachten waarna een man arriveert. Hij heet toevallig niet Colin. Hij vertelde me wel, dat Colin normaal om vijf uur komt, anders moest ik kort na vijven nog maar eens bellen. Om halfzes geef ik het maar op en ga richting camping. onderweg word ik aangesproken door een man. Zijn naam weet ik niet maar laat ik hem voor het gemak maar Jacques noemen. Jacques ziet de schelp op mijn rugzak en vraagt waar ik heen ga en of ik al in de refuge geweest was. Ik vertel het hele verhaal. Jacques en z'n vrouw bellen verschillende mensen, echter zonder resultaat. We gaan naar het huis van Colin. Zijn vrouw doet open, maar kan hem ook niet bereiken. Ze raadt ons aan om toch maar weer naar de refuge te gaan, er zijn daar ook kantoortjes van de kerk en daar is vast nog wel iemand.
En inderdaad, wel mensen, maar geen sleutel. Er wordt me aangeraden toch nog even te wachten. Jacques gaat toch nog even langs de vrouw van Colin om te vertellen dat ik zit te wachten. Ik mag niet op de camping gaan staan, anders kom ik maar bij hem slapen. We wisselen telefoonnummers uit en als we naar buiten lopen: daar is Colin. Met de sleutel en twee andere Nederlandse pelgrims, een jong stel, een dag voor mij uit Vessem vertrokken.
Zo kwam het toch nog goed.
We hebben het eten bij elkaar gedaan en een heerlijke maaltijd bereid.
Jacques, bedankt.
Groeten Jan
boekje met de route tot vezèley. Nog ca 2 dag tochten te gaan. Overnachtingsplekken, route info etc.
Heeft mij heel erg geholpen. Succes.
Henk
Wat een avontuur op dag 19. Spannend maar toch dankzij goede hulp van "Jacques " gelukt! Blijf het vertrouwen houden in de goedheid van de mens! Goede wandelreis verder. Ga met God! In gebed verbonden.