Dag 40, 41, 42

Plaatsen: Arbourse, La-Charité-sur-Loire, Baugy, Bourges/Saint-Doulchard
Afstanden: 22/30/37 km

Vrijdag 10 juni
Vandaag eigenlijk niet zo'n bijzondere dag; de dagen beginnen een beetje op elkaar te lijken. La Charité is eindelijk weer eens een plaats van een beetje formaat. Er zijn verschillende winkels en restaurants, geen Mairie maar een Hôtel de Ville en als je op de goede dag komt is er markt of een concert in de kerk.
In het plaatsje vlak ervoor was een bakker. Ik realiseerde me dat het de eerste winkel was die ik zag na 60 km. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het 'doorsteken' van de zuidroute naar de noordroute, maar toch, ik ben verschillende dorpen tegengekomen waar ze kennelijk 's morgens geen vers croissantje bij de bakker kunnen halen. De Vlamingen van gisteren waren ook weer in de gite.

Zaterdag 11 juni
Vandaag regende het weer af en toe. Het was al weer een poosje geleden. Ik was in de gelegenheid jullie te laten zien hoe de poncho mij staat, zie foto.
De dagtocht begon met de oversteek van de grootste rivier van Frankrijk, La Loire, niet te verwarren met Le Loir, wat je afgezien van het lidwoord hetzelfde uitspreekt. De foto, die een beetje bewerkt is, (ik moet 's avonds toch wat te doen hebben) toont nog maar een deel. In het midden ligt een eiland en daarna komt nog een stuk.
Ik zit nu in een gite van de Presbyterianen. Klein hokje, 4 x 5 meter met twee stapelbedden en daar gaat dan nog een kwart af voor douche en toilet. Ik ben vannacht alleen. Kookgelegenheid: waterkoker een magnetron. Dat werd dus een magnetronmaaltijd, of naar de pizzeria. Ik vind het heerlijk om zelf mijn maaltijd te maken en dan lange pauzes te houden tussen de gangen. Alleen in een restaurant weet ik nooit wat ik moet doen. Ik kan nu tenminste de hele avond over mijn half flesje Côtes du Rhône doen.

Zondag 12 juni, dag 42
In Villabon is geen winkel, ook al staat het in het boekje. Dat is niet zo mooi, want nu heb ik geen lunch. Gelukkig dat ik hier niet overnacht heb (optie 2 voor gisteren), want dan had ik ook geen avondeten gehad. Afgezien van mijn noodpakketje bami met smaakstoffen van de Xenos dan.
Maar gelukkig is er redding. Er is vandaag een fiets-/wandeltocht met een rustpunt in het dorp. Ik raak in gesprek met de dames en ik krijg een stuk baquette mee. Kaas heb ik nog. Ik ben weer gered.
Toen ik in Bourges aankwam, heb ik eerst de kathedraal van binnen bekeken. Ik werd door de vrijwilliger van de werkgroep open kerk direct herkend als 'pèlerin de Compostela' en een stempel was alweer geregeld. Morgen kom ik wel terug voor de buitenkant, want ik heb nog wat te doen.
Eerst langs de schoenmaker om te kijken of die morgen open is, de hak van mijn rechter wandelschoen begint aardig te slijten. Ik had de zaak snel gevonden. Deze is morgen niet open. Deze gaat nooit meer open. Net als in Troyes, de oude schoenlapper is gestopt, we gooien liever onze schoenen weg en kopen nieuwe. Mooi niet dus, ik heb er de afgelopen zes weken twee vrienden bijgekregen, mijn linkerschoen en mijn rechterschoen. Die wil naar Santiago brengen.
Dan mijn slaapplaats. Ik logeer weer in een monastère, Monastère de l'Annonciade in Saint-Doulchard, een voorstad van Bourges. Volgens het kaartje op de bushaltes gaat er een bus, lijn 11b. Maar niet op zondag... Dat wordt dus nog eens 4 km erbij.
Ik ben net te laat voor de vesper, die is al bezig en op zondag gaat de mis er direct achteraan. De gastenzuster is er dus even niet, maar gelukkig ligt er een briefje voor me klaar, zodat ik mijzelf kan installeren en kan douchen.
Er zijn nog twee gasten (geen pelgrims) zodat ik niet alleen hoef te eten. De gastenzuster is blij verheugd dat ik vanavond wel bij de completen kom en morgen ook naar de lauden wil (avond- resp. ochtendviering). Dat maakt ze kennelijk niet vaak mee met pelgrims. Het levert in elk geval een extra toetje op, voor vanavond. Best welkom na zo'n matige lunch. Er zijn in dit huis nog maar zeven zusters, ik schat ze allemaal boven de 60.