Dag 49, 50, 51

21 juni 2016 - Châtelus-le-Marcheix, Frankrijk

Plaatsen: Crozant, La Souterraine, Bénévent-l'Abbaye, Châtelus-le-Marcheix
Afstanden: 27, 22, 23 km

Zondag 19 juni
In de meeste gites, refugo's ligt een gastenboek waar je je dankbaarheid kwijt kan. Livre d'or, het gouden boek in het Frans. Meestal is dit wel een positief verhaaltje waarin je schijft hoe fijn het was. Vanmorgen kon ik dit echter niet. Hoewel ik als pelgrim altijd blij ben met een dak boven m'n hoofd voor de nacht, kon ik de gite van Crozant niet met een positief gevoel verlaten. Wat een ouwe troep. Er is wel iemand die zijn of haar best doet de boel schoon te houden, dat was wel te zien. Maar oud sanitair houd je niet schoon met een poetsdoek. Als de p*s diep in de voegen getrokken is moet er wat anders gebeuren. En wat er nu zo hygiënisch is aan geen wc-bril weet ik nog steeds niet. En als je, als je de stop uit de gootsteen trekt, het water in de kelder hoort kletteren, klop er volgens mij iets niet met de afvoer.
Dan de bedden. Wel een schoon hoeslaken erop, maar matrassen met kuilen, gedragen door van die in de breedte gespannen zigzag veren van staal. Garantie voor doorzakken. Bovendien erg luidruchtig bij het omdraaien, wat je dan weer vaak doet als je rot ligt. Kortom: slecht geslapen.
Op aanraden van André wilde ik koffie drinken in een dorpje na 6 km lopen. Ik ben echter het restaurantje voorbij gelopen en had geen zin om bergafwaarts weer terug te gaan. De bakker schonk ook koffie en had een leuk zitje langs de staat. Ik bestelde er geheel tegen Franse gewoontes gebak bij, want het is zondag en vaderdag. Een flan, want het stonk er naar bedorven fruit en in een flan zit geen fruit.
Toen ik zat te wachten hoorde ik een magnetron. Ping. Vreemd, zo'n flan eet je toch koud? De koffie kwam eraan. Nou, ik heb zelden zulke vieze koffie geproefd, deze was opgewarmd! Maar de cafeïne was weer binnen en de smaak kon weggewerkt worden met de flan.
Ik slaap vannacht in de privéherberg van Claudine Montcuit. Half pension voor € 30. Het Franse echtpaar van gisteren is er ook. Fijn dat ik niet hoef te koken. De maaltijd was overdadig.

Maandag 20 juni
Het ontbijt duurde vanmorgen wel erg lang, er werd veel gekletst in het Frans en als het niet een op een is haak ik al snel af. Maar het ontbijt was, geheel in de lijn met het diner, prima.
Vandaag had ik maar een korte route, dus ik had niet veel haast. Het weer was prima, 20 graden en half bewolkt. Het landschap is mooi, er is geen meter vlakke weg, maar nergens is het echt steil. Toch ben ik vandaag op 500 meter geëindigd. Morgen gaat het naar 675 meter, het hoogste punt van de route door Frankrijk. Maar er ligt natuurlijk wel een dal tussen.
Ik overnacht in de privé gîte van Ms. Godson, een Engelse vrouw. We hebben met z'n drieën en kamer, een IJslander, een Fransman en ik. Zij zijn beiden geoefende wandelaars en hebben al meerdere camino's op hun naam staan.

Dinsdag, 21 juni
De zomer is begonnen. Het was dan ook een mooie dag. Vandaag heb ik het hoogste punt van de route door Frankrijk gehad. Saint-Goussaud, 675 m. Bij 'het eerste huis in het dorp links' kon ik een stempel krijgen. Die heb ik maar even gehaald. Het klimmen ging mij goed af. Nu heb ik meer problemen met afdalen dan met klimmen. Ik moet erg goed op m'n knieën letten. Ik overnacht in de gemeentelijke gîte van Châtelus le Marcheix. Een gehucht zonder winkels, en het restaurant is gesloten op dinsdag. In de gîte stond wat blikvoer en voor morgenochtend heb ik nog wel wat droge crackers. Er is ook een Friese dame die nogal veel te zeggen heeft en ook alles zegt wat ze doet. Ze fietst van Sevilla naar huis.

Het vragenuurtje
Ik krijg in de reacties verschillende vragen. Vaak komt het antwoord vanzelf wel, maar hier toch wat antwoorden.
Guus, als ik op de helft ben zal ik dat niet ongemerkt voorbij laten gaan.
André, Gerrit, bedacht voor de tip van de inleghakjes. Ik moet daarvoor bij een grotere pharmacy zijn, kleinere kunnen ze wel bestellen, maar dat duurt lang. Misschien morgen in Saint Leonard.
André, in Crozant was ik te moe om nog weg te gaan. Ik heb bij de winkel waar ik de sleutel moest halen een paar blikken meegenomen. Ik vind het prima als je af en toe je ervaringen wilt delen.
Humphrey: een hele fles wijn is me echt te veel (als ik de volgende dag weer wil lopen).

Foto’s

9 Reacties

  1. Guus:
    21 juni 2016
    Fijn, Kan je dat even aangeven op de dag zelf als dat lukt? Dan kan ik samen met je gepast even stilstaan bij dat memorabele moment!
  2. Hans en Anneke:
    21 juni 2016
    Over de koffie. Naar idee van André.

    Op zeek'ren dag maakte Tante Mathilde
    Akelig lachend de koffie gereed
    Daar zij haar zuster vergiftigen wilde
    Die in haar eentje een wandeling deed
    Met terpentijn
    En rattenvenijn
    En gesloten keukengordijn
    Moest het wel uitvoerbaar zijn.

    Uit 'de zusters Karamazov' Drs. P.
  3. Ans Zonneveld:
    21 juni 2016
    Met veel plezier ben ik door je dagen gegaan. Het vordert gestaag en dapper.
    Ultrea zullen we maar zeggen! Groeten Ans.
  4. Gerdie:
    22 juni 2016
    Nou dat was een domper na lang lopen in zo'n vieze boel te moeten overnachten, gelukkig loop je een nacht later weer weg ;), zo is het ook in het leven mooie dagen minder mooie dagen, zal op jou reis niet veel anders gaan succes nog Geert
  5. Annette Brouwer:
    22 juni 2016
    Beste Geert,
    Dit keer een wat ander soort opmerking. Mij trof de mededeling dat je het punt waar je op de helft van je reis bent niet ongemerkt voorbij wil laten gaan.
    Ik kreeg ook wel eens de vraag of ik al op de helft was en mijn antwoord was dan dat ik daar totaal niet mee bezig was. Toen ik op liep waar jij nu bent was het begin van de reis al zo ver weg dat dit een andere tocht leek. En het eind was nog zo ver weg dat ik daar ook niet aan dacht. Kortom: voor mij voelde het als een reis zonder begin en zonder einde. Zoals een ander elke dag naar zijn werk gaat, was voor mij het dagelijks inpakken van de rugzak mijn dagelijks leven.

    Ik wil absoluut geen oordeel vellen of het een nu beter is dan het ander, maar uit jouw opmerking blijkt maar weer dat ieder zijn eigen camino loopt.
    Grappig dat wij de tocht ieder op een geheel andere manier beleven.

    Ben ook benieuwd waar het 'halfweg' ligt.

    hartelijke groet

    André
  6. Petra:
    22 juni 2016
    Hoi Geert,

    Ik heb bewondering voor je. Sterkte en goede wandeltocht verder!
  7. Annette Brouwer:
    23 juni 2016
    Dag Geert,
    Ik weet niet of je al inleghakjes hebt kunnen kopen, maar ik heb ze destijds gekocht in de apotheek van Aixe sur Vienne (er zijn daar meen ik zelfs 2 apotheken). Het ligt op een paar uur lopen van Limoges.

    In Thiviers kun je prima overnachten bij Isabelle (achternaam vergeten). Het is in de Rue Graveur Pierre Boulio (in het centrum)
    Twee mooie kamers en schoon! en prima eten
    tel 33 6 8099 7159.
    Ze is vertaalster en spreekt perfect Engels (je kunt haar ook sms's en)

    Bonne route
    Andre
  8. Yvonne:
    24 juni 2016
    Hallo Geert,
    jij nog steeds aan de wandel en ik lang weer thuis en aan het werk.....Door jouw blog kan ik af en toe weer even wegdromen bij wat mij allemaal nog te wachten staat.....Buen Camino!
  9. Henk Laarman:
    24 juni 2016
    Geert,
    Na een paar weken vakantie had ik heel wat te lezen. Je maakt wat mee. Je verhalen achter elkaar gelezen. Ik vind het fijn op deze manier je reis mee te volgen. Je hebt talent en dat gebruik je. Ik wens je wandelplezier en sterkte met voeten en knieënl