Dag 70, 71, 72

12 juli 2016 - Sauveterre-de-Béarn, Frankrijk

Plaatsen: Saint-Sever, Beyries, Orthez, Sauveterre-de-Béarn
Afstanden: 28/18/26 km

Zondag 10 juli
Vandaag ben ik om vijf uur opgestaan om rond zes uur te vertrekken. Om halfzeven komt de zon op, dus het wordt al licht als ik door de dan nog lege straten van Saint-Sever loop.
Al snel gaat de route de stad uit. In deze omgeving is veel grootschalige landbouw. Veel maïs, maar ook zonnebloemen. Wat alle planten gemeen hebben, is dat ze water nodig hebben om te groeien. Wij hebben voor de tuin thuis zo'n watersproeier die een straal heeft die langzaam rondgaat, of heen en weer, afhankelijk hoe je hem instelt. Die bestaan ook in het groot, en spuiten al snel 80 meter ver. Het gaat daarbij om waterdrukken van zo'n 10 bar. Ik heb even bij zo'n pomp staan kijken. Als ik naar mijn werk fiets, kom ik door het tuinbouwgebied bij Heemskerk. Tuinders daar willen hun hele perceel sproeien en pakken dan wel eens een stukje weg mee. Hier is dat niet anders. Alleen wel meer water in een keer. Daarbij komt ook nog dat als je loopt je er langer over doet. En het is om zeven uur 's morgens nog niet zo warm dat het lekker is om de volle laag te krijgen. De tactiek is als volgt: verdiep je in het sproeipatroon en schat je kans. Ik kwam droog over.
Na de lange pauze, om een uur of elf, begint het alweer behoorlijk warm te worden. Vandaag wordt het weer tegen de 30 °C, gelukkig staat er wel een lekker windje.
De gîte van Beyries is ondergebracht in de plaatselijke feestzaal. Achter de bar staan bakken met etenswaren, kookspullen en servies voor de pelgrims.
Nu wordt een feestzaal ook voor meer dingen gebruikt. Bijvoorbeeld voor een feest, of als een feest te verwachten is. Vanavond is de finale van het EK-voetbal, Frankrijk tegen Portugal. Er wordt een groot tv-scherm geplaatst en na acht uur stroomt de zaal vol. Het halve dorp komt opdagen, wel 50 mensen. Hapjes en drankjes te over. Gastvrij als de Fransen zijn, worden de beide pelgrims van harte uitgenodigd om mee te eten en te drinken. De Fransen hebben het Belgische bier ontdekt, er is ook Leffe Blond. Dan gun je ze de overwinning toch? Helaas mocht het niet zo wezen. Na de wedstrijd helpen we met opruimen en om kwart voor twaalf is de feestzaal weer voor de pelgrims.

Maandag 11 juli
Gezien het feit dat het gisteravond niet zo heel vroeg was, de afstand kort is en de ergste hitte over is, zetten we geen wekker. Ik ga tegen half negen op pad. Het heeft vannacht behoorlijk geregend met een klap onweer erbij, dus vandaag geen watersproeiers.
De gemeentelijke gîte in Orthez luistert naar de naam 'Hôtel de la Lune' en is gevestigd in een oude gebouw in de binnenstad. Je gaat door een poortje naar een binnenplaats en dan een trapje op. De inrichting is prima. Twee slaapkamers met drie bedden, voorzien van onderlaken en kussen met sloop. Lakenzak heb je zelf, dekens zijn aanwezig of je gebruikt je eigen slaapzak. Er zijn een wasmachine, droger en de keuken is goed ingericht met kookplaten, magnetron, koffiezetter, waterkoker en broodrooster. In de koelkast is boter en jam, olie en azijn zijn ook aanwezig. Kosten: € 8 per nacht. Je kunt alleen niet reserveren, wie het eerst komt heeft plaats. In de lijst zie ik echter nooit meer dan vier pelgrims per dag.

Dinsdag 12 juni
Vandaag regent het. Niet hard, maar het regent. Jasje aan en regenhoes over de rugzak. Gelukkig zijn de kerkjes open hier, dus een droge rustplaats vinden is meestal geen probleem. De conditie van de paden wel. De Voie de Vézelay loopt hier geheel samen met de GR, de wegbewijzering is wat mager. Afstanden worden aangegeven in uren, een typisch Franse gewoonte, waar ik maar niet aan kan wennen. Ik loop kilometers, hoe weten ze nu hoe hard ik loop en hoe lang ik rust. Een bordje geeft de afstand tot mijn doel voor vandaag aan: Sauveterre de Bréan: 5 uur.
Op een splitsing van een pad staat geen aanwijzing. Ik kan kiezen tussen een graspad en een modderpad. Ik gok natuurlijk op het graspad. Al snel zie ik op m'n gps dat ik mis zit, terug dus, het modderpad op. Vette klei, 15% omhoog (schatting), motregen. Een stap van 50 cm vooruit is 20 cm wegglijden, als je mazzel hebt achteruit, anders... Hier wil je niet onderuit gaan. En dan ondertussen nog de steekvliegen van je afslaan. Dankzij mijn stokken heb ik het gered. Hoe zouden ze op dit stuk de afstand in uren bepaald hebben? Ik doe over het totaal in elk geval langer dan de aangeven 5 uur.
Ik schijf dit op een uitzichtpunt in Sauveterre. Het is inmiddels weer zonnig. Ik heb uitzicht op de pieken van de Pyreneeën, ik zie Spanje al. Op een foto zie je het niet.
Het onderkomen in Sauveterre is wel heel bijzonder. We zitten in een woonhuis en eten met de mensen mee. De onderlinge band tussen de vier bewoners is me niet duidelijk. Alles is oud, overal staat wat, een rommeltje, zou je kunnen zeggen. Allemaal in beetje Nepal-achtige stijl, ook de wandkleden in slaapkamer. De vegetarische maaltijd was heerlijk, niets te klagen.

Foto’s

7 Reacties

  1. Guus:
    12 juli 2016
    Stoer hoor, Spanje in zicht!
    Ga lekker zo door, hopelijk met wat minder steekvliegen. Het zal wel drukker worden denk ik, de pelgrimsroute en gites onderweg zagen er in Spanje drukker uit!
  2. Roelie Faay:
    12 juli 2016
    Goh Geert wat maak je toch mooie dingen mee, dan ook nog vegetarisch eten ge wordt een gezonde man.
    Loop rustig verder en geniet vooral van die mooie routes die je mag lopen. Wij lezen met veel plezier elke keer jou verhalen, lijkt net of we met jou mee wandelen.

    Groetjes Paul
  3. Olga Leertouwer:
    13 juli 2016
    Hoi Geert
    Spanje in zicht. Wat een ervaring. Het grootste deel zit er al op. Veel respect voor je. Nog veel loopplezier en veel mooie ontmoetingen. Groetjes.
  4. Paul:
    13 juli 2016
    Bonjour Geert,
    je merkt het: het maakt niets uit de afstand in kilometers of uren.
    Het lopen van 5 kilometers in het vlakke Nederland of 5 kilometers over de blubber.
    Je doet er alleen wat langer over.
    Elke dag kom je waar je wezen moet!
  5. Ineke:
    13 juli 2016
    Volgens mij had je mazzel dat Frankrijk geen kampioen werd. En hoe voelt dat? Spanje in zicht? Mij bekruipt een gevoel van weemoed. Ik raak gehecht aan je verhalen.
  6. Hans en Anneke:
    13 juli 2016
    Nog even en dan de Pyreneeën. Spannend. Weer een nieuw element in je mooie tocht. We wandelen weer een stukje met je mee.
  7. Y.Smit:
    14 juli 2016
    Dag Geert, je bent al een aardig eind! Leuk om even mee te lezen en succes verder...met wandelen in het moment genieten en leven overdenken.