Dag 27, 28

Plaatsen: Chapillon, (Epernay,) Montmort-Lucy, Sezanne.
Afstanden: 31/30 km

Zaterdag 28 mei
Na het ontbijt bij Corinne en Dominique ben ik rechtstreeks naar Epernay gelopen door de wijngaarden. Ik was toch al halverwege het dal van de Marne een ik moest nog wat mondvoorraad inslaan. Wat extra groenten (tomaten) een fruit als aanvulling op het Franse dieet kan namelijk geen kwaad.
Het eerste deel van de dag ging de route door nog meer wijngaarden. Later op de dag door bosrijk gebied = modder. Je kunt hier geen bos inlopen of je hebt wel een paar km modderpad. Als het niet de bosbouwers of de landbouwers zijn die de paden slopen dan zijn het wel de wilde zwijnen. Ik heb ze niet ontmoet, maar wel de afdrukken in de modder gezien. Ik zag trouwens voetafdrukken van mensachtigen, maar dan met maar drie tenen... Zouden de Yeti ook in Frankrijk voorkomen? Of zou het een drieteenpelgrim zijn, die zijn schoenen uitgetrokken had?
De laatste 3 km regen. Nieuwe hoedje doorweekt. Morgen maar zien of Quechua Tilly kan evenaren.
In Montmort werd ik opgehaald door mw. Corinne Herbe, die me meenam naar de prachtige 'La ferme de 4 etangs'.

Zondag 29 mei
Een klein onderzoekje wijst uit: in Frankrijk regent het altijd op zondag (n=2).
Gelukkig kon de bakker me helpen met de poncho, dat scheelde weer wat krachttermen. (Die overigens toch niet helpen.)
Het regende dus de hele ochtend en een deel van de middag. Lastig om een droog plaatsje te vinden om te lunchen en lopend kan ik niet bij m'n brood. Kort nadat ik bij de rijdende bakker en flan (puddinggebakje) had gekocht voor de suikerspiegel zag ik een open schuur. Op wat opgestapelde zakken landbouwkalk gezeten heb ik mijn stokbroodje met banaan gegeten. Ondanks dat het inmiddels droog was heb ik toch de poncho maar weer aangedaan zodat deze kon drogen. Dat lukte zowaar in drie keer. (Het aandoen).
Ik liep al een tijdje niet meer door het bos maar over de N951. Goed voor je kijken, achter je luisteren en zonodig de berm in, dan gaat dat prima. Ik houd me wat minder aan de route uit het boekje om wat minder door het natte bos te hoeven lopen en dat bevalt prima.
Al met al had ik nog geen slaapplaats. Er stonden bij Sezanne alleen wat hotels (duur) en een camping (nat) in het boekje en 'Foyer François de Sales' met alleen een adres en een telefoonnummer. Geen idee wat dat was. Ik had al een paar keer gebeld, maar geen gehoor. Dan maar op goed geluk er heen. Ik kom aan op het adres: een bejaardenhuis. Zo maak je nog eens wat mee. Ik werd prima ontvangen met een biertje en bij de bewoners in de eetzaal gezet waar het net theetijd was. Gezellig gesproken met een dame, die mij drie keer vertelde dat ze vroeger met haar man op de fiets op kampeervakantie ging. De kleren konden zelfs gewassen worden indien nodig. Ook het avondeten ging plenair, pelgrims (er was nog een pelgrim) en bewoners. Prima gegeten trouwens, alles lekker gaar. En voldoende; we zaten in de afruimroute naar de keuken. Vanavond begon het weer te regenen. De schoenen staan nu in elk geval gevuld met kranten te drogen. Morgen zie ik de Seine.